'Risorgimento' en de eenwording van Italië

'Risorgimento' en de eenwording van Italië

Als je aan Italië denkt, denk je al snel aan de bekende laars-vorm van het land. Dit idee dat wij hebben van Italië bestaat echter nog helemaal niet zo lang. Voordat Italië één land werd, bestond het uit meerdere losse gebieden, die vaak niet goed met elkaar overweg konden. Hoe is het huidige Italië precies ontstaan en waarom is het zo tot stand gekomen?

Risorgimento

De periode van eenwording van Italië noemen ze ook wel de Risorgimento, wat ‘herrijzenis’ betekent. In de 17e eeuw begon de macht van de Italiaanse staten minder groot te worden. In de periodes hiervoor hadden de Italiaanse handelssteden en republieken veel te zeggen in Europa. Ook de paus in Rome had veel macht. Dit werd allemaal langzaam minder, door de reformatie in Europa en de opkomst van Europese koloniale grootmachten zoals Engeland, Spanje en Frankrijk. Ook het Ottomaanse Rijk begon roet in het eten te gooien, door de toenemende invloed over de Middellandse Zee.

Verschillend opvattingen

Om de bovengenoemde redenen werd het idee van een verenigd Italië steeds belangrijker. Alleen op deze manier kon Italië relevant blijven in de veranderende wereld. Nadat Napoleon verslagen was, begonnen bepaalde partijen in Italië zich in te zetten voor deze eenmaking van het land. De carbonari, een geheim genootschap uit het koninkrijk Napels, begon zich na het Congres van Wenen in 1815 steeds meer in te zetten voor dit doel. Ook ‘Het Jonge Italië’ had het doel om een Italiaanse republiek te creëren, met een gewapende revolutie als manier om dit voor elkaar te krijgen. Er waren ook nog groepen die Italië wilden verenigen met de paus als leider, of met een koning als hoofd.

Opstanden en oorlogen

Het verenigen van het Apennijns Schiereiland als Italië begon uiteindelijk in 1820, met een militaire opstand in Napels. Dit trok later door naar het midden van Italië. Deze opstanden waren het begin van jaren van oorlog en conflicten. Uiteindelijk zou de vrede pas terugkeren in 1870. In dit jaar werd Rome officieel overgenomen. De paus had hierna alleen het Vaticaan nog in handen. Met de inname van Rome was de Risorgimento eindelijk voorbij. Na jaren van oorlog, was Italië één land geworden, zoals we het land vandaag de dag nog steeds kennen. Het was niet makkelijk om dit voor elkaar te krijgen en er zijn velen gestorven om dit voor elkaar te krijgen.